Hiç bu kadar yalnız olmamıştım, korkunç gelmeyecek bir şey söylemeliyim onlara, bir bağ kurmak istiyorlar, bu son fırsat. Beni iyileştirebilen kişi olmanın onuruyla yükselip ait olduğum yere, topluma hediye edecekler. Sakin, uslu, alışıldık cümleler kurmak istiyorum ama beceremem. Ağzımdan çıkan her kelime büyüyüp insanların üstlerine yürür. Yapabileceğim fazla bir şey yok. Onları büyüten, benimle birlikte zaman. Zaman ki var olanı büyütür, geliştirir ve sonra tahrip eder. O vazgeçti siz de vazgeçin düzelemeyeceğim. Belki benden önce ölür kelimelerim ve sizden biri olarak gözlerimi hayata yumarım. Deli Sesler hızlandıkça hızlanıyor ve yürüyor okuyucunun üstüne, önce kelimeler sonra sayfalar dolusu. Susup dinlersen, nasıl başladığını ve nasıl durulduğunu öğreneceksin...