Seçilmiş insandı o ahlakı ikmal için /Muhammed Mustafa ki aleme rahmet gelsin. "Beni terbiye etti Rabbim, ne hoş terbiye!"/Numune i tekamül yed-i kudret işiyle. Katı kalpli olsaydı sever miydi insanlar?/Hatta ona ram idi bitkiler ve hayvanlar. Sözleri ve işleri hayır, fazilet için,/Asla uğraşmamıştı saltanat kurmak için. Ashabıyla her daim dertleşen nebiydi o,/Tatlı sohbetler eden, gönle barınaktı o. Aile efradını hiçbir zaman üzmedi,/Cimriliği, pisliği, tembelliği sevmedi. Vefası pek yüksekti, hep hayırla anardı,/Ona yardım edeni katiyen unutmazdı. Kur'an övüyor onu muhkem ayetleriyle,/Kimse erişemez ki bu çok üstün payeye. "Üstün bir ahlakın var" buyurdu ona Rabbi,/Yemin ile söyledi, yok ki daha ötesi.