Tasavvuf tarihi boyunca fikirleriyle kendilerinden sonraki düşünürleri harekete geçiren velûd sûfilerden biri de, Hakîm Tirmizî´dir. Esas gayesi, temel kaynakları Kur´an ve sünnet olan İslâm´ı hemen her yönüyle anlamak ve anlatmak olan Tirmizî´nin, bu işi yaparken yürüdüğü yol tasavvuftur. O, diğer dinî disiplinlerden de faydalanmakla birlikte meseleleri esas olarak bir sûfi nazarıyla ele almıştır. Hakîm Tirmizî ismi anıldığında akla gelen ilk eser Hatmu´l-Evliyâ´dır. Nübüvvet ve velayet meselesi karşılaştırmalı olarak tasavvuf tarihinde ilk defa ayrıntılı şekilde bu eserde ele alınmıştır. Tirmizî´nin bu eserinde işlemiş olduğu konular başta İbn Arabî olmak üzere kendisinden sonra yaşayan birçok mutasavvıfın ilgisini çekmiştir. Özellikle hatmu´l-velâye görüşü ondan sonra tasavvuf tarihinin tartışılan meselelerinden biri haline gelmiştir.