Sahâbe Resûlullah’ın (sas) yakın arkadaşları olma, vahyin sebeb-i nüzûlüne, hadislerin sebeb-i vüruduna şahitlik etmeleri, Arap diline vakıf olmaları ve dini sonraki nesillere aktarmaları gibi mümtaz hasletleri taşıdıkları için Müslümanlar nazarında erken dönemden itibaren ilginin merkezinde bulunmakta ve bunun kıyamete kadar devam edeceği de anlaşılmaktadır. Tarihî süreçte siyasî rekabet ve itikadî tartışmalara bağlı olarak oluşan farklı anlayışlar, ashâba gösterilen bu rağbet sebebiyle onlar hakkında yaptıkları yorum ve değerlendirmelerde bazı ifrata ve tefrite kaçtıkları görülmektedir.

Sahâbe hakkında olumlu veya olumsuz yaklaşım sergileme etki ve tepki sonucuna bağlı olarak yapıldığında bazı aşırılıkların görülmesi mümkündür. Bundan dolayı ashâba dair âyet ve hadislerin incelenmesi, Hz. Peygamber-sahâbe ilişkisinin araştırılması, sahâbe-tâbiîn arasındaki münasebetin boyutu tespit edildiğinde; ashâbın değeri ve fazileti hakkında daha isabetli bir tahlil yapma imkânı yakalanacaktır. Bu yüzden sahâbenin değeri ve fazileti hakkında çok farklı görüş ve iddialar göz önünde bulundurulduğunda; elinizdeki bu çalışmanın mutedil yaklaşımı yansıtan bir eser niteliği taşıdığı görülecektir.