Hangi okul aile ortamında sağlanmış bir huzurun yerini tutabilir ya da hangi akademik başarı evlatlarımızın mutluluğundan daha önemlidir? Hangi meslek bir gencin hayallerindeki işten daha kıymetli olabilir? Hangi sosyal statü, bir evladın annesini arayıp sormasından daha değerli olabilir, hangi makam bir evladın son nefesine kadar babasının yanında olmasından daha anlamlı olabilir? Önemli olan görüp zannettiklerimiz mi, yoksa hislerimiz mi? Eğer hislerimiz ise o zaman evlatlarımızın dünyasında gerçekten var olup, onları gerçekten tanımamız ve anlamamız gerekmez mi? Onları gerçekten tanıyor muyuz? Onlara gerçekten kıymetli zamanımızı ayırıyor muyuz? Onlarla gerçekten doğru bir iletişimimiz var mı? “Bak Evlat” size ve evlatlarınıza sesleniyor, lütfen kulak verin.