Verdiği bütün fetvalarında, kaleme aldığı tüm eserlerinde olduğu gibi, İbni Teymiyye, bu küçük ama ufuk açıcı dua risalesinde önce ayetler sonra da hadislerle müracaat etmiştir. Konuyla ilgili son derece yoğun rivayetler olmasına rağmen Teymiyye, genel hassasiyetinin bir gereği olarak son derece sahih kabul ettiği hadisleri kullanmıştır. Kur'an'ın kendisini vasıflandırdığı "kelimu't - tayyib" deyimini özellikle seçen Teymiyye hurafeden, şirk olabilecek kırıntılardan arınmış bir dua anlayışını ortaya koyarcasına öz ve kısa dua cümlelerini tercih etmiştir. Böylece adeta Allah'a nasıl ve ne şekilde dua edileceğinin usulünü dikkate sunmuştur. Ayrıca İbni Teymiyye, bu risalisiyle kabli dua - fiili dua birlikteliğini en güzel ve sahih şekilde örneklendirmiştir.