Mihrî Hatun, 15-16. yüzyıl divan edebiyatımızın, iki kadın şairlerinden biri. Kadın dünyasını, duygularını, alışılmış kalıplarını zorlayarak, açıkça ve kadınca söylemeyi başaran tek kadın divan şairi. Sevgililerini adlarıyla anacak kadar da cesur. Divan edebiyatımızı inceleyen yabancı uzmanlar onu Safo ile kıyasladılar ve “o dönemde Doğulu bir kadının bu biçimde şiirler yazmasını şaşılacak bir durum” olarak nitelendirdiler. Çağdaşlarıysa, onu “güzel, zeki, esprili ve erkeğe denk” olarak tanımladılar. Tutkulu yaşamında, bedensel aşktan kaçındığını vurgulamaya özen gösterdiler. Şiirleri, yaşamı, dönemindeki şairlerle çatışmaları ve kadının toplumdaki yeri için yazdıklarıyla bir öncü olan Mihrî Hatun’u Türk okuru hiç tanımıyor. Sennur Sezer, onu, şiirlerinden yola çıkarak anlattı. Bu kitap 15-16. yüzyıllardaki Osmanlı Sarayı’nı, dönemin edebiyat dünyasını ve şairlerinin yaşam koşullarını da belgelerle yansıtan bir ilk yapıt.