Nâmık Kemal’in 1876’da yayımlanan romanı İntibah’ın ilk ismi Son Pişmanlık idi. Ancak daha sonra bu isim İntibah: Sergüzeşt-i Ali Bey (Uyanış: Ali Bey’in Sergüzeşti) olarak değiştirildi. Yazarın, bu romanı yazmadaki amacı Osmanlıca dilinin roman yazımı için elverişli bir dil olduğunu göstermekti. İntibah; konusu, dili ve üslubuyla üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin canlılığını koruyan, ilgi çeken ve bir solukta okunan kitaplardan biri. Romanın baş kahramanı Ali Bey, zengin bir ailenin tek çocuğu olarak oldukça iyi bir eğitim görmüş, rahat bir yaşam sürmüştür. Yirmili yaşlarına geldiğinde babasını kaybeder ve evin tüm sorumluluğu Ali Bey’in omuzlarına kalır. Ne var ki o vakte kadar saf bir aile çocuğu olarak yetişen Ali Bey, bir gün dönemin eğlence yerlerinden biri olan Çamlıca’ya gider ve orada Mahpeyker isminde bir kadınla tanışır. Daha ilk görmede Mahpeyker’e vurulan Ali Bey’in tüm sergüzeşti de burada başlar. Belki de “İntibah” ismi bu romandan başka bir kitaba bu denli yakışmayacaktı. Çünkü Ali Bey’in sergüzeşti gerçek bir uyanışa açılıyor. Yerli klasiklerimizin baş yapıtlarından İntibah, Osmanlıca aslından çevrilip sadeleştirilerek okura sunuldu.