Bahâüddîn Nakşibend Hazretleri buyurur: Üstâdım bana şu nasihatlerde bulundu: «Kalplere dikkat et! Düşkünleri, zayıfları ve gönlü kırıkları gözeterek onlara hizmet et! Halkın küçük gördüğü ve iltifat etmediği kişilere sen iltifat et ve onlara karşı tevâzû ve mahviyet göster!.. Hayvanların bakımını da tevâzû ve îtinâ ile yerine getir. Zira hayvanlar da Allah Teâlânın mahlûkudur. Hasta ve yaralı olanların tedâvisiyle meşgul ol!.. Yol ve geçitlerin bakımıyla da alâkadar ol! Eğer yol üzerinde insanların hoşlanmayacağı bir şey görürsen onu kaldırıp temizle ki oradan geçenlere bir zarar gelmesin!» Üstâdımın bu tavsiyeleri üzerine ben de bu hizmetlerle meşgul oldum. Öyle ki, bu hizmetleri yedi sene büyük bir nîmet telâkkî ettim. O Allah dostunun bana emrettiği her ameli, büyük bir sadâkatle yerine getirdim. O amellerden her birinin kendi ahvâlim üzerindeki tecellîlerini de müşâhede ettim.